بوالحکمان

لغت نامه دهخدا

بوالحکمان. [ بُل ْ ح َ ک َ ] ( اِ مرکب ) مراداز بیدینان ، چه ابوالحکم کنیت ابوجهل بود، قبل از انکار اسلام چون از اسلام انکار کرد، کنیت او ابوجهل مقرر کردند. ( غیاث ) ( آنندراج ). رجوع به بوالحکم شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس