بوالحسن. [ بُل ْ ح َ س َ ] ( اِخ ) کنیت حضرت علی ( ع ). ( غیاث ) ( آنندراج ). حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیه السلام. ( ناظم الاطباء ) : یکی مشکلی برد پیش علی که تا مشکلش را کند منجلی شنیدم که شخصی در آن انجمن بگفتا چنین نیست یا بوالحسن.
سعدی.
و رجوع به علی شود.
فرهنگ فارسی
۱ - ( صفت ) خداوند ( امر یا صفت ) نیکو ( کینه اشخاص قرار گیرد گاه بصورت عام و شخص نامعین استعمال شود ): (( گفت ای ایبک بیاور آن رسن تا بگویم من جواب بوالحسن . ) ) ( مثنوی ) ۲- اسم خاص ) کینه علی بن ابی طالب کنیت حضرت علی ( ع ) ٠ حضرت امیر المومنین علی ابن ابیطالب علیه السلام ٠