( بواطنة ) بواطنة. [ ب َ طِ ن َ ] ( اِخ ) ج ِ باطنی. باطنیان. باطنیه : و همان جایگاه برسق شهید گشت از زخم کارد بواطنه. ( مجمل التواریخ ). و او را بواطنه بکشتند. ( مجمل التواریخ ). رجوع به باطنی و باطنیه شود.
