بوازیج

لغت نامه دهخدا

بوازیج. [ ب َ ] ( اِخ ) شهری است نزدیک تکریت و جریر بجلی آنرا بگشاد و از آن شهر است : منصوربن حسن بجلی جریری و محمدبن عبدالکریم بوازیجی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( ازآنندراج ) : هشتم ولایت بوازیج است. ( تاریخ بیهق ص 18 ). رجوع به نزهةالقلوب و مراصدالاطلاع شود.

بوازیج. [ ب َ ] ( اِخ ) شهر قدیمی است بر دجله بالای بغداد و از آنجا است : ابوالفرج منصوربن حسین بن عادل بن یحیی بوازیجی. ( الانساب سمعانی ) ( لباب الانساب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس