بواز و جاشین

بر اساس کتاب مقدس بواز ( عبری  :בֹּעַז ) و جاشین ( عبری: יָכִין ) دو ستون مسی، برنجی بودند که در ورودی معبد سلیمان در زمان معبد اول در اورشلیم وجود داشتند. این ستونها نمادهای مهمی در فراماسونری و به طور کلی ساختمانهای مذهبی هستند. به احتمال زیاد این ستونها از پایین به بالا بودند و وزن ساختمان بر روی آنها نبود.
ضخامت ستون ها تقریباً ۱٫۸ متر و ارتفاع آن ۲۷ فوت ( ۸٫۲ متر ) بود. سرستون ها یا سرستون های برنجی با ارتفاع هشت فوت ( ۴/۲ متر ) در بالای ستون ها دارای تزئینات برنجی از نیلوفر بودند. اندازه گیری اولیه تورات بر حسب ذراع بود که نشان می دهد ستون ها ۱۸ ذراع ارتفاع و ۱۲ ذراع دور تا دور و توخالی و ضخامت چهار انگشت داشتند. ( Jeremiah 52:21–22 ) . شبکه های شطرنجی کاسه هر سوله را می پوشاندند که با ردیف هایی متشکل از ۲۰۰ انار تزئین شده بود، برای هر انار با هفت زنجیر اکلیل شده بود، و روی آن را نیلوفرها می پوشاندند ( 1 Kings 7:13–22 , 41–42 ) .
ستون ها از تخریب معبد اول جان سالم به در نبردند. ارمیا 52:17 گزارش می دهد: «کلدانیان ستون های برنزی خانه خداوند را شکستند». دوم پادشاهان 25:13 نیز گزارش مشابهی دارد. برای سهولت در حمل و نقل، ستون ها را تکه تکه می بردند. زمانی که معبد دوم ساخته شد، ستون ها برگردانده نشدند، و هیچ سابقه ای مبنی بر ساخت ستون های جدید برای جایگزینی آنها وجود ندارد. [ ۱]
بر اساس کتاب باستانی یهودیان یوسفوس، محقق رومی - یهودی قرن اول، بوآز ( به عبری בֹּעַז boʿaz "در او قدرت است" ) در سمت چپ در ایوان معبد سلیمان ایستاده بود، در حالی که یاچین ( عبری י׸כִִִיָ׸ָע yakin "او برپا خواهد کرد" ) در سمت راست ایستاد و این دو توسط یک صنعتگر اسرائیلی به نام هیرام ساخته شد.
کلیسای رومی سانتا ماریا ماگیوره در توسکانیای ایتالیا، دارای یک ورودی فرورفته است که توسط یک جفت ستون سنگی مستقل در کنار آن قرار دارد که برای یادآوری بوآز و جاشین طراحی شده است. [ ۲] ستون های مشابهی که برای نشان دادن بوآز و جاشین در نظر گرفته شده اند در کلیسای جامع وورزبورگ ( آلمان ) و کلیسای دالبی ( سوئد ) نیز وجود دارند. ستون هایی که نشان دهنده بواز و جاشین هستند را می توان در اکثر لژهای ماسونی یافت و نماد استفاده از آنها در مراسم ماسونی است. [ ۳] این ستون ها بخشی از استفاده نمادین از معبد سلیمان است.