بواذح

لغت نامه دهخدا

بواذح. [ ب َ ذِ ] ( ع اِ ) ج ِ باذح : عز باذح و شرف شامخ. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس