بوئینگ اف ای ۱۸ سوپر هورنت

بوئینگ اف/ای ۱۸ سوپر هورنت. بوئینگ اف/ای - ۱۸ئی/اف سوپر هورنت، یک جنگنده مافوق صوت و چندمنظوره ناونشین/آفند زمینی است. اف/ای - ۱۸ئی مدل تک سرنشینه و اف/ای - ۱۸اف مدل دو سرنشینه می باشند و این دو مدل، مدل های بزرگ تر و پیشرفته تر اف/ای - ۱۸سی و دی هورنت می باشند. F/A - 18 Super Hornet بیست درصد از F/A - 18 Hornet بزرگ تر است در نتیجه دارای جایگاه های بیشتری برای حمل بمب و موشک دارد و موتورهای ان قدرتمندتر هستند. فرق ظاهری این جنگنده با نسخهٔ قدیمی خود این است که ورودی هوای موتور super hornet متوازی اضلاع است ولی hornet نیم دایره است و جثه کوچکتری دارد. این جنگنده توسط شرکت مک دانل داگلاس برای نیروی دریایی آمریکا طراحی شده و در سال ۱۹۹۵ اولین پرواز خود را انجام داد. در ۱۹۹۷ پس از ادغام شرکت مک دانل داگلاس در بوئینگ وارد خط تولید شده و از ۱۹۹۹ وارد خدمت رسمی در نیروی دریایی ایالات متحده شد.
از سال ۲۰۰۶ میلادی با خروج جنگنده رهگیر اف - ۱۴ تام کت جایگزین این جنگنده شد و در کنار اف - ۱۸ هورنت در این نیرو به عنوان جنگنده چندمنظوره نیروی دریایی مشغول به خدمت است. نیروی هوایی سلطنتی استرالیا که از سال ۱۹۸۴ از مدل اصلی اف/آ - ۱۸ هورنت استفاده می کند نیز در سال ۲۰۰۷ بیست و چهار فروند سوپر هورنت به ارزش ۲٬۹ میلیارد دلار استرالیا که به همراه ۱۰ سال پشتیبانی و آموزش به ۶ میلیارد دلار استرالیا می رسد سفارش داد و در سال ۲۰۱۰ آن ها را جایگزین جنگنده سالخورده جنرال داینمیکس اف - ۱۱۱ کرد. بیش از ۶۴۰ سوپر هورنت برای نیروی ( US NAVY ) تفنگداران دریایی؛ نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا ساخته شده است و هر سال بیش از ۲۰ عدد ساخته می شود.
جنگندهٔ چندماموریتهٔ اف/ای - ۱۸ اف/ئی موسوم به «سوپر هورنت» در واقع مدلی ارتقاء یافته و بزرگ تر شده از جنگنده های مدل سی و دی می باشد که پیشتر قابلیت عملیات در شب به آن ها افزوده شده بود همینطور توربوفن جدید جنرال الکتریک اف۴۱۴ جایگزین موتور قدیمی هورنت یعنی جنرال الکتریک اف۴۰۴ که قبلاً در نورتروپ اف۱۷ نیز استفاده شده بود شد موتور جدید عملکرد بسیار بهتری در مانورپذیری داشت همینطور به دلیل اندازه بزرگتر سوپر هورنت ها و وزن سنگین تر به دلیل جای گذاری مخزن سوخت بزرگتر سوپر هورنت نیازمند یک توربوفن به روزتر متناسب با نیاز های خود بود که موتور قبلی دیگر مناسب سوپرهورنت نبود . سوپرهورنت ها که تقریباً هم اندازهٔ اف - ۱۵های نیروی هوایی هستند، فرماندهی گروه عملیات رزمی هواپیماهای ناونشین را فراهم خواهد آورد، زیرا دارای برد پروازی بیشتر و قابلیت حمل مهماتی است که قبلاً توسط جنگنده های بازنشستهٔ ای - ۶ حمل می شد. سوپر هورنت ها نسبت به هورنت ها حدود ۱۳۰ سانتی متر طول بیشتر، ۲۵٪ مساحت بال بیشتر و قابلیت حمل ۳۳٪ بیشتر سوخت در مخازن داخلی هستند که این سوخت اضافه تا ۴۱٪ برد عملیاتی و تا ۵۰٪ استقامت پروازی آن ها را افزایش می دهد.