بو گند

لغت نامه دهخدا

بوگند. [ گ َ ] ( ص مرکب ) در تداول عامه ، آنکه بسیار متعفن است. ( یادداشت بخط مؤلف ).

در تداول عامه آنکه بسیار متعفن است

بوی گند