بو شنیدن. [ ش ِ دَ ] ( مص مرکب ) بوی بدماغ رسیدن. || مطلع شدن. مرادف بو بردن. || احساس کردن و درک کردن : هرکه نشنیده ست روزی بوی عشق گو به شیراز آی و خاک ما ببوی.سعدی.رجوع به بوی شنیدن شود.
