( بهیتة ) بهیتة. [ ب َ ت َ ] ( ع اِ ) دروغ. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از متن اللغة ). || دروغی که به حیرت اندازد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). بهتان. ( مهذب الاسماء ). یقال : یاللبهیتة ( بکسر لام ) و این استغاثه است. ( منتهی الارب ) ( از متن اللغة ) ( ناظم الاطباء ). و در مورد باطلی است که دروغ و نادرستی آن انسان را به تحیر اندازد. ( از متن اللغة ).
