بهونیه

لغت نامه دهخدا

بهونیه. [ ب َ وَ نی ی َ ] ( ع اِ ) شتر مجنس میان کرمانی و عربی. ( منتهی الارب ). شتران مابین کرمانی و تازی. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس