بـُهومیل هرابال ( به چکی: Bohumil Hrabal ) ( زاده ۲۸ مارس ۱۹۱۴ در برنو، درگذشته ۳ فوریه ۱۹۹۷ در پراگ ) از داستان نویسان برجسته جمهوری چک ( چکسلواکی آنزمان ) است. میلان کوندرا رمان نویس سرشناس، او را بهترین نویسنده معاصر چک می خواند.
... [مشاهده متن کامل]
هرابال در سال ۱۹۴۸ دکترای حقوق گرفت و ضمن تحصیل دوره هایی در سطح دانشگاهی در فلسفه ادبیات و تاریخ گذراند اما پس از تحصیل از مدرک و سابقهٔ تحصیلی اش هیچ استفاده ای نکرد و به قول خودش به یک سری مشاغل جنون آمیز از جمله سوزن بانی راه آهن و راهنمایی قطارها، نمایندهی بیمه، دست فروش دوره گرد اسباب بازی، کارگر ذوب آهن و کار در کارگاه پرس کاغذ باطله پرداخت. هرابال در این دوره یک کارگر - روشن فکر بود. در جامعهٔ آن زمان چک کارگر - روشن فکر پدیده ای استثنایی محسوب نمی شد. بسیاری از روشن فکران استادان دانشگاه فلاسفه و هنرمندان در زمینه های متفاوت به اجبار یا اختیار مشاغلی چون کارگری ساختمان، شیشه شویی، سوخت اندازی، رانندگی تاکسی و غیره را در پیش می گرفتند. آنچه در آثار هرابال به وضوح به چشم می خورد آشنایی خیره کننده هرابال با ظرایف شغل و زندگی این مشاغل است.
در سال ۱۹۶۳ مجموعهٔ «مرواریدهای اعماق» تقریباً اولین اثر نویسنده به فاصلهٔ یکی دو ساعت به فروش رفت و نایاب شد و در ادبیات معاصر چک حادثه ای قلمداد گردید. بسیاری از آثار هرابال پس از چاپ در کشورهای مختلف و کسب شهرت دست آخر در مملکت خودی چاپ می شد. با این که هنوز کتاب هرابال چاپ نشده بود اما میلیون ها نفر در داخل و خارج مملکت آن را خوانده بودند. بهترین اثر وی را داستان «قطارهای تحت الحفظ» دانسته اند که از آن فیلمی نیز ساخته شده است.
آثار وی در داخل به شکل خودنَشر ( سامیزدات ) تکثیر و در خارج اغلب توسط سازمان انتشاراتی ۶۸ در کانادا چاپ و توزیع و به زبان های مختلف ترجمه می شد. در مقدمهٔ کتاب های چاپ خارج قید می کردند که کتاب بدون اجازهٔ نویسنده چاپ شده تا در مملکت باعث دردسر نویسنده نشود برای مثال کتاب «تنهایی پرهیاهو» هرابال به سال های ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶ نوشته به سال ۱۹۷۷ به صورت سامیزدات ( شبنامه ) پخش به سال ۱۹۸۰ در خارج و بالاخره به سال ۱۹۸۹ در چک چاپ شد.
با تمام این اوصاف هرابال یک سیاسی نویس نبود. هرابال از زندگی روانی و مناسبات حاکم بر زندگی مردم می نوشت. آثار وی یک گواهی نافذ و پایدار بر تاریخ معنوی معاصرش است. به نوشتهٔ تایمز آثار هرابال نوعی تاریخچهٔ غیررسمی روان تسخیرناپذیر ملت چک و از آن بالاتر روان آدمیان در هر کجای جهان است.
... [مشاهده متن کامل]
هرابال در سال ۱۹۴۸ دکترای حقوق گرفت و ضمن تحصیل دوره هایی در سطح دانشگاهی در فلسفه ادبیات و تاریخ گذراند اما پس از تحصیل از مدرک و سابقهٔ تحصیلی اش هیچ استفاده ای نکرد و به قول خودش به یک سری مشاغل جنون آمیز از جمله سوزن بانی راه آهن و راهنمایی قطارها، نمایندهی بیمه، دست فروش دوره گرد اسباب بازی، کارگر ذوب آهن و کار در کارگاه پرس کاغذ باطله پرداخت. هرابال در این دوره یک کارگر - روشن فکر بود. در جامعهٔ آن زمان چک کارگر - روشن فکر پدیده ای استثنایی محسوب نمی شد. بسیاری از روشن فکران استادان دانشگاه فلاسفه و هنرمندان در زمینه های متفاوت به اجبار یا اختیار مشاغلی چون کارگری ساختمان، شیشه شویی، سوخت اندازی، رانندگی تاکسی و غیره را در پیش می گرفتند. آنچه در آثار هرابال به وضوح به چشم می خورد آشنایی خیره کننده هرابال با ظرایف شغل و زندگی این مشاغل است.
در سال ۱۹۶۳ مجموعهٔ «مرواریدهای اعماق» تقریباً اولین اثر نویسنده به فاصلهٔ یکی دو ساعت به فروش رفت و نایاب شد و در ادبیات معاصر چک حادثه ای قلمداد گردید. بسیاری از آثار هرابال پس از چاپ در کشورهای مختلف و کسب شهرت دست آخر در مملکت خودی چاپ می شد. با این که هنوز کتاب هرابال چاپ نشده بود اما میلیون ها نفر در داخل و خارج مملکت آن را خوانده بودند. بهترین اثر وی را داستان «قطارهای تحت الحفظ» دانسته اند که از آن فیلمی نیز ساخته شده است.
آثار وی در داخل به شکل خودنَشر ( سامیزدات ) تکثیر و در خارج اغلب توسط سازمان انتشاراتی ۶۸ در کانادا چاپ و توزیع و به زبان های مختلف ترجمه می شد. در مقدمهٔ کتاب های چاپ خارج قید می کردند که کتاب بدون اجازهٔ نویسنده چاپ شده تا در مملکت باعث دردسر نویسنده نشود برای مثال کتاب «تنهایی پرهیاهو» هرابال به سال های ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۶ نوشته به سال ۱۹۷۷ به صورت سامیزدات ( شبنامه ) پخش به سال ۱۹۸۰ در خارج و بالاخره به سال ۱۹۸۹ در چک چاپ شد.
با تمام این اوصاف هرابال یک سیاسی نویس نبود. هرابال از زندگی روانی و مناسبات حاکم بر زندگی مردم می نوشت. آثار وی یک گواهی نافذ و پایدار بر تاریخ معنوی معاصرش است. به نوشتهٔ تایمز آثار هرابال نوعی تاریخچهٔ غیررسمی روان تسخیرناپذیر ملت چک و از آن بالاتر روان آدمیان در هر کجای جهان است.
