بهنس

لغت نامه دهخدا

بهنس. [ ب َ ن َ ] ( ع ص ، اِ ) گران سطبر. || شیر که اسد باشد. || شتر رام. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از ذیل اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس