بهم تابیدن وسترن یونیون

به هم تابیدن وسترن یونیون یا ب هم تابیدن سیم بان روشی برای اتصال کابل برق است که در قرن نوزدهم در زمان معرفی تلگراف توسعه یافت و به نام شرکت تلگراف وسترن یونیون نامگذاری شد. این روش را می توان در مواردی استفاده کرد که کابل ممکن است تحت فشار بارگذاری قرار گیرد. طراحی الگوی گِردپیچی باعث می شود که اتصال به هنگام کشیدن رساناها به یکدیگر سفت شود. [ ۳]
در سال ۱۹۱۵، سیم کشی برقی عملی آن را به عنوان «بسیار پرکاربردترین اتصال» در کار سیم کشی برق عملی توصیف کرد. [ ۴] ناسا این اتصال را در استاندارد فنی خود گنجانده است. [ ۵] [ ۲]