بهصله
لغت نامه دهخدا
بهصلة. [ ب َ ص َ ل َ ] ( ع مص ) برکندن جامه از تن و درباختن آنرا بقمار. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || خوردن گوشت استخوان از هر طرف آن جداکرده. ( منتهی الارب ). جدا کردن گوشت از طرف استخوان و خوردن آن. ( ناظم الاطباء ) ( از ذیل اقرب الموارد ). || خارج کردن قوم را از مال آنها: بهصل القوم من مالهم ؛ خارج کرد قوم را از مال آنها. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید