بهشتی سواد. [ ب ِ هَِ س َ ] ( اِ مرکب ) جایی که مانند بهشت باشد. ( ناظم الاطباء ). شهر آباد و معمور : عجب مانده شد زآن بهشتی سواد که چون آورد خنده بیمراد.
نظامی.
فرهنگ فارسی
جایی که مانند بهشت باشد . شهر آباد و معمور .
پیشنهاد کاربران
بهشتی سواد ؛ مقصود کشور تبت است : عجب ماند شه زآن بهشتی سواد که چون آورد خنده بی مراد. ؟