بهشتی رخ

لغت نامه دهخدا

بهشتی رخ. [ ب ِهَِ رُ ] ( ص مرکب ) خوش صورت. بهشتی روی :
بهشتی رخی دوزخش تاخته
ز مالک برضوان گذر یافته.
نظامی.

فرهنگ فارسی

خوش صورت . بهشتی روی .

پیشنهاد کاربران

بپرس