بهشت صبوحی

لغت نامه دهخدا

بهشت صبوحی. [ ب ِ هَِ ص َ ] ( اِ مرکب )شراب بهشتی که در بامدادان نوشند. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

شراب بهشتی که در بامدادان نوشند

پیشنهاد کاربران

بپرس