بهسازی زیست محیطی

بهسازی زیست محیطی[ ۱] ( به انگلیسی: Environmental mitigation ) ، بهسازی جبرانی یا بانکداری بهسازی، اصطلاحاتی هستند که عمدتاً توسط دولت ایالات متحده و صنعت زیست محیطی مرتبط برای توصیف پروژه ها یا برنامه هایی به کار می روند که برای خنثی کردن اثرات شناخته شده بر یک منبع تاریخی یا طبیعی موجود مانند نهر، تالاب، گونه های در خطر انقراض هستند. محوطه باستانی، محوطه دیرینه شناسی یا ساختار تاریخی. «بهسازی» به معنای تبدیل به احسن و بهبود و بهتر شدن محیط است. بهسازی زیست محیطی معمولاً بخشی از یک سیستم اعتباردهی زیست محیطی است که توسط نهادهای حاکم ایجاد شده است که شامل تخصیص بدهی و اعتبار است. بدهی ها در شرایطی رخ می دهد که یک منبع طبیعی از بین رفته یا به شدت آسیب دیده است و اعتبارها در شرایطی که به نظر می رسد یک منبع طبیعی بهبود یافته یا حفظ شده است، اعطا می شود؛ بنابراین، هنگامی که یک واحد تجاری مانند یک کسب و کار یا یک فرد دارای «بدهی» است، آنها ملزم به خرید یک «اعتبار» هستند. در برخی موارد اعتبارها از «بانک های بهسازی» خریداری می شود که پروژه های بهسازی بزرگی هستند که برای تأمین اعتبار به چندین عضو پیش از توسعه تأسیس شده اند، در صورتی که چنین جبرانی در محل توسعه قابل دستیابی نباشد یا برای محیط زیست مفید تلقی نشود. سیستم های اعتباری می توانند به روش های مختلف اعتبار ایجاد کنند. به عنوان مثال، در ایالات متحده، پروژه ها بر اساس هدف های پروژه که ممکن است نگهداری، تقویت، بازسازی یا آفرینش یک منبع طبیعی باشد، ارزش گذاری می شوند.