بهس

لغت نامه دهخدا

بهس. [ ب َ ] ( ع مص ) دلیری کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ذیل اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || ( اِمص ) دلیری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). دلیری و شجاعت و جرأت. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس