بهزر

لغت نامه دهخدا

بهزر. [ ب َ زَ ] ( ع ص ) خردمند استواررای و شریف. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از ذیل اقرب الموارد ). ج ، بَهازِر. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس