[ویکی فقه] بهروزخان دوم، پسر ایوب خان و از نزدیکان شاه عباس صفوی و ملقب به سلمان است.
بهروزخان دوم، پسر ایوب خان. او از نزدیکان شاه عباس اول صفوی بود. هنگامی که شاه عباس در ۱۰۰۹ق/۱۶۰۰م پیاده رهسپار زیارت مشهد مقدس شد، بهروزخان از جملۀ همراهان او بود که سراسر راه را پیاده پیمودند. در این سفر بهروزخان به لقب جد خود «سلمان» ملقب گردید. در ۱۰۱۲ق به هنگام بازپس گیری تبریز از عثمانیان بهروزخان به شاه عباس پیوست و پیشاپیش، خود را به تبریز رسانید و «دفترآقاسی» (دفتردار) پاشای عثمانی را از تبریز ربود و در نیک پی زنجان نزد شاه عباس برد. شاه عباس هم با اطلاعات دفتر آقاسی دریافت که سپاه عثمانی برای سرکوب کردهای سلماس، تبریز را بی دفاع گذارده اند، از این رو، با نیرویی اندک (حدود ۳۰۰نفر) به تبریز تاخت و در ۱۹ربیع الثانی۱۰۱۲ وارد آن شهر شد و مقدمات رهایی دیگر نواحی آذربایجان را فراهم کرد.
جنگ های بهروزخان
در ۱۰۱۷ق/۱۶۰۸م، هنگامی که بهروزخان حاکم چورس از توابع خوی بود، برای مقابله با تعرضات مرزی محمدپاشا، حاکم عثمانی ارجیش و عادل جور، از حاکم تبریز یاری جست و با ۵۰۰ سوار بر سر او تاخت و او را در بند کرده، به تبریز فرستاد. در ۱۰۲۵ق هنگامی که شاه عباس در گرجستان بود، فرزندان غازی بیک کرد شوریدند و به قلعۀ قارنیارق دست یافتند و با دست درازی به نواحی سلماس، موجبات ناامنی را در این نواحی فراهم آوردند. بهروزخان به همراه پیربوداق خان حاکم تبریز برای دفع این فتنه از تبریز بیرون آمدند. در جنگی که نزدیک سلماس درگرفت، حاکم تبریز کشته شد و بهروزخان به محاصرۀ کردان درآمد. اما با شنیدن خبر بازگشت شاه عباس از گرجستان به جانب آذربایجان، کردان عقب نشینی کردند و بهروزخان هم در تبریز به حضور شاه عباس رسید و خلعت یافت.
اختلاف در تاریخ وفات
تاریخ درگذشت بهروزخان دوم به درستی دانسته نیست. منابع مختلف تاریخ مرگ وی را از ۱۰۱۴تا۱۰۴۵ یاد کرده اند. منابعی که اساس آن ها ریاض الجنة تألیف عبدالرزاق دنبلی بوده است، بر تاریخ ۱۰۱۴ق تأکید دارند؛ ولی این تاریخ نادرست می نماید، زیرا پسر و جانشین وی علی خان، لقب صفی قلی داشته، و از این رو، احتمالاً بیشتر دوران امارت علی خان مقارن با سلطنت شاه صفی، (۱۰۳۸-۱۰۵۲ق/۱۶۲۹-۱۶۴۲م) بوده است. از سوی دیگر اسکندربیک در ذیل وقایع سال چهل و دوم سلطنت شاه عباس اول (۱۰۳۸ق)، از بهروزخان به عنوان حاکم منطقۀ چورس و سلماس یاد می کند بنابراین مرگ وی احتمالاً در سال های نخستین سلطنت شاه صفی اتفاق افتاده است.
بهروزخان دوم، پسر ایوب خان. او از نزدیکان شاه عباس اول صفوی بود. هنگامی که شاه عباس در ۱۰۰۹ق/۱۶۰۰م پیاده رهسپار زیارت مشهد مقدس شد، بهروزخان از جملۀ همراهان او بود که سراسر راه را پیاده پیمودند. در این سفر بهروزخان به لقب جد خود «سلمان» ملقب گردید. در ۱۰۱۲ق به هنگام بازپس گیری تبریز از عثمانیان بهروزخان به شاه عباس پیوست و پیشاپیش، خود را به تبریز رسانید و «دفترآقاسی» (دفتردار) پاشای عثمانی را از تبریز ربود و در نیک پی زنجان نزد شاه عباس برد. شاه عباس هم با اطلاعات دفتر آقاسی دریافت که سپاه عثمانی برای سرکوب کردهای سلماس، تبریز را بی دفاع گذارده اند، از این رو، با نیرویی اندک (حدود ۳۰۰نفر) به تبریز تاخت و در ۱۹ربیع الثانی۱۰۱۲ وارد آن شهر شد و مقدمات رهایی دیگر نواحی آذربایجان را فراهم کرد.
جنگ های بهروزخان
در ۱۰۱۷ق/۱۶۰۸م، هنگامی که بهروزخان حاکم چورس از توابع خوی بود، برای مقابله با تعرضات مرزی محمدپاشا، حاکم عثمانی ارجیش و عادل جور، از حاکم تبریز یاری جست و با ۵۰۰ سوار بر سر او تاخت و او را در بند کرده، به تبریز فرستاد. در ۱۰۲۵ق هنگامی که شاه عباس در گرجستان بود، فرزندان غازی بیک کرد شوریدند و به قلعۀ قارنیارق دست یافتند و با دست درازی به نواحی سلماس، موجبات ناامنی را در این نواحی فراهم آوردند. بهروزخان به همراه پیربوداق خان حاکم تبریز برای دفع این فتنه از تبریز بیرون آمدند. در جنگی که نزدیک سلماس درگرفت، حاکم تبریز کشته شد و بهروزخان به محاصرۀ کردان درآمد. اما با شنیدن خبر بازگشت شاه عباس از گرجستان به جانب آذربایجان، کردان عقب نشینی کردند و بهروزخان هم در تبریز به حضور شاه عباس رسید و خلعت یافت.
اختلاف در تاریخ وفات
تاریخ درگذشت بهروزخان دوم به درستی دانسته نیست. منابع مختلف تاریخ مرگ وی را از ۱۰۱۴تا۱۰۴۵ یاد کرده اند. منابعی که اساس آن ها ریاض الجنة تألیف عبدالرزاق دنبلی بوده است، بر تاریخ ۱۰۱۴ق تأکید دارند؛ ولی این تاریخ نادرست می نماید، زیرا پسر و جانشین وی علی خان، لقب صفی قلی داشته، و از این رو، احتمالاً بیشتر دوران امارت علی خان مقارن با سلطنت شاه صفی، (۱۰۳۸-۱۰۵۲ق/۱۶۲۹-۱۶۴۲م) بوده است. از سوی دیگر اسکندربیک در ذیل وقایع سال چهل و دوم سلطنت شاه عباس اول (۱۰۳۸ق)، از بهروزخان به عنوان حاکم منطقۀ چورس و سلماس یاد می کند بنابراین مرگ وی احتمالاً در سال های نخستین سلطنت شاه صفی اتفاق افتاده است.
wikifeqh: بهروزخان_دوم