بهروز وحیدی آذر ( زادهٔ ۱۳۳۱، تبریز ) نوازنده، معلم ویلن و رهبر ارکستر اهل ایران است.
وی در دوران اوج هنرستان موسیقی تبریز تحصیلات خود را در تبریز آغاز کرد؛ نظر مدیران و معلمین هنرستان بر ادامه تحصیل وی در تهران بود. دوره دوم دبیرستان را در تهران به آموزش و فعالیت هنری پرداخت. وی در دوران تحصیل از آموزش های هنرمندانی چون: نیکلای خاچاتوریان، استپان سانوسیان، هدایت الله خیرخواه، حشمت سنجری، حسین ناصحی، مرتضی حنانه، محمدتقی مسعودیه، پژمان خوجایان، بالتازار ویتریکوفسکی و مایکل شوماخر در کشور سوییس بهره برد.
... [مشاهده متن کامل]
بهروز وحیدی آذر فعالیت حرفه ای خود را همراه با تحصیل در کنسرواتوار تهران آغاز کرد. پس از آن با ارکستر سمفونیک تهران به همکاری پرداخت. سپس به همراهِ ارکستر مجلسی تلویزیون ملی در کشورهای اروپایی از جمله ازبکستان در اتحاد جماهیر شوروی به اجرای برنامه پرداخت. پس از انقلاب اسلامی، در جشنواره موسیقی فجر جایزه سخت کوشی برای ایجاد ارکستر سمفونیک جوانان را دریافت کرد. او هر چند سال یک بار، با کمک مالی والدین، شاگردان خود را در ارکستری گرد هم می آورد و رهبری آن ها را بر عهده می گیرد. وی از سال ۱۳۷۰ به دعوت ارکستر مجلسی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران فعالیت خود را در آن واحد از سر گرفت و ارکستر سمفونیک تبریز را در سال ۸۲ تأسیس کرد و به روی صحنه برد.
از دغدغه های وی عدم نظارت دولت بر واردات «بی هدف» و «بی رویهٔ» سازهای گیتار و کیبورد الکترونیک «توسط سودجویان» است که این سازها به زعم او «بر رشد عاطفی کودکان تأثیر مخرّب دارد» و «برای بهداشت روانی کودکان بی تردید مضر هستند» و «از این سازها در کشورهای مبدأ و سازنده استقبال نمی شود». وی همچنین نگران «رشد موسیقی های "کافه ای"»، «جذب شدن فارغ التحصیلان موسیقی به "موسیقی کافه ای"» و رهبری ارکسترها به دست کسانی است که «سابقهٔ کافه ای دارند» و «صلاحیت ندارند».
وی در دوران اوج هنرستان موسیقی تبریز تحصیلات خود را در تبریز آغاز کرد؛ نظر مدیران و معلمین هنرستان بر ادامه تحصیل وی در تهران بود. دوره دوم دبیرستان را در تهران به آموزش و فعالیت هنری پرداخت. وی در دوران تحصیل از آموزش های هنرمندانی چون: نیکلای خاچاتوریان، استپان سانوسیان، هدایت الله خیرخواه، حشمت سنجری، حسین ناصحی، مرتضی حنانه، محمدتقی مسعودیه، پژمان خوجایان، بالتازار ویتریکوفسکی و مایکل شوماخر در کشور سوییس بهره برد.
... [مشاهده متن کامل]
بهروز وحیدی آذر فعالیت حرفه ای خود را همراه با تحصیل در کنسرواتوار تهران آغاز کرد. پس از آن با ارکستر سمفونیک تهران به همکاری پرداخت. سپس به همراهِ ارکستر مجلسی تلویزیون ملی در کشورهای اروپایی از جمله ازبکستان در اتحاد جماهیر شوروی به اجرای برنامه پرداخت. پس از انقلاب اسلامی، در جشنواره موسیقی فجر جایزه سخت کوشی برای ایجاد ارکستر سمفونیک جوانان را دریافت کرد. او هر چند سال یک بار، با کمک مالی والدین، شاگردان خود را در ارکستری گرد هم می آورد و رهبری آن ها را بر عهده می گیرد. وی از سال ۱۳۷۰ به دعوت ارکستر مجلسی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران فعالیت خود را در آن واحد از سر گرفت و ارکستر سمفونیک تبریز را در سال ۸۲ تأسیس کرد و به روی صحنه برد.
از دغدغه های وی عدم نظارت دولت بر واردات «بی هدف» و «بی رویهٔ» سازهای گیتار و کیبورد الکترونیک «توسط سودجویان» است که این سازها به زعم او «بر رشد عاطفی کودکان تأثیر مخرّب دارد» و «برای بهداشت روانی کودکان بی تردید مضر هستند» و «از این سازها در کشورهای مبدأ و سازنده استقبال نمی شود». وی همچنین نگران «رشد موسیقی های "کافه ای"»، «جذب شدن فارغ التحصیلان موسیقی به "موسیقی کافه ای"» و رهبری ارکسترها به دست کسانی است که «سابقهٔ کافه ای دارند» و «صلاحیت ندارند».
