بهروز نقدی بیک ( ۱۳۳۷–۱۳۹۸ ) سرهنگ خلبان اف - ۴ فانتوم ۲ نیروی هوایی شاهنشاهی و داسو میراژ اف۱ نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود.
وی به همراه حسین خلیلی از جوان ترین خلبانان جنگنده شکاری این نیرو از ابتدای دوران جنگ ایران و عراق بوده اند. عمده سرشناسی وی شرکت در جنگ ایران و عراق با ثبت ۴۴ عملیات موفق و همچنین مدیریت پروژه عملیاتی داسو میراژ اف۱ هایی بود که در خلال جنگ اول خلیج فارس به ایران آورده شدند. به نقدی بیک عنوان پدر خوانده میراژ ایران داده شده است.
... [مشاهده متن کامل]
نقدی بیک در سال ۱۳۳۷ در تهران دیده به جهان گشود و در سال ۱۳۵۵ وارد نیروی هوایی شد. وی مراحل آموزش خلبانی را بر روی هواپیماهای تی ۳۷، تی ۴۱ و تی ۳۸ در ایالات متحده با موفقیت گذراند و کمی پیش از وقوع انقلاب به کشور بازگشت و دوره آموزش خلبانی جنگنده بمب افکن اف ۴ فانتوم را در گردان ۱۱ پایگاه یکم شکاری مهرآباد گذرانید.
از سال ۱۳۷۲ وی با نام «پدرخوانده» میراژ شناخته می شود، اولین هواپیمای میراژ را بدون هرگونه کتابچه های آموزشی به پرواز درآورد و از رهگذر ماموریت ها و بر حسب تجربیات خود، کتاب آموزش پرواز با این جنگنده را تألیف کرد.
۲۴ فروند میراژ اف - ۱ عراقی در جریان جنگ آزادسازی کویت ( جنگ اول خلیج فارس ) به ایران گریختند. ایران هم این میراژها را به عنوان بخشی از خسارت جنگ تحمیلی به غنیمت گرفت و این جنگنده ها را در نیروی هوایی ارتش بکار گرفته است. این هواپیماها در حالی وارد ایران شدند که نه تنها هیچ کتاب راهنما و دفترچه فنی به همراه نداشتند، بلکه همه آن ها فاقد جایگاه های حمل جنگ افزار بودند. قطعات یدکی نیز برای این هواپیما موجود نبود و این در حالی بود که سطح فناوری های میراژ اجازه نمی داد از آن صرف نظر شود؛ بنابراین با تصمیم منصور ستاری، فرمانده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران متخصصان ایرانی دست به کار شدند و برای عملیاتی کردن این هواپیما بدون مراجعه به کشور سازنده اقدام نمودند. با راه اندازی و اورهال این هواپیماها، یک فروند هواپیمای میراژ اف۱ در تابستان ۱۳۷۲ در پایگاه همدان آماده پرواز شد. با توجه به این که جنگنده میراژ اف۱ هواپیمای سازمانی نیروی هوایی محسوب نمی شد و هیچ کتاب آموزشی، تجهیزات زمینی یا برخی ملزومات اساسی برای پرواز میراژ در دسترس نبود، باید خلبانی باتجربه، ریسک پرواز با این جنگنده ناآشنا را برعهده می گرفت. در این میان سرهنگ بهروز نقدی بیک با اتکا به تجربیاتش از هواپیمای جنگنده - بمب افکن مک دانل داگلاس اف - ۴ فانتوم ۲، داوطلب اولین پرواز با میراژ شد. سرهنگ خلبان بهروز نقدی بیک ۲۴ مهر ۱۳۷۲ نخستین پرواز با این جنگنده را در پایگاه هوایی نوژه در حضور فرمانده نیروی هوایی ارتش با موفقیت انجام داد که این اتفاق، سرآغاز به خدمت گیری این جنگنده در ناوگان عملیاتی نیروی هوایی ایران شد.
وی به همراه حسین خلیلی از جوان ترین خلبانان جنگنده شکاری این نیرو از ابتدای دوران جنگ ایران و عراق بوده اند. عمده سرشناسی وی شرکت در جنگ ایران و عراق با ثبت ۴۴ عملیات موفق و همچنین مدیریت پروژه عملیاتی داسو میراژ اف۱ هایی بود که در خلال جنگ اول خلیج فارس به ایران آورده شدند. به نقدی بیک عنوان پدر خوانده میراژ ایران داده شده است.
... [مشاهده متن کامل]
نقدی بیک در سال ۱۳۳۷ در تهران دیده به جهان گشود و در سال ۱۳۵۵ وارد نیروی هوایی شد. وی مراحل آموزش خلبانی را بر روی هواپیماهای تی ۳۷، تی ۴۱ و تی ۳۸ در ایالات متحده با موفقیت گذراند و کمی پیش از وقوع انقلاب به کشور بازگشت و دوره آموزش خلبانی جنگنده بمب افکن اف ۴ فانتوم را در گردان ۱۱ پایگاه یکم شکاری مهرآباد گذرانید.
از سال ۱۳۷۲ وی با نام «پدرخوانده» میراژ شناخته می شود، اولین هواپیمای میراژ را بدون هرگونه کتابچه های آموزشی به پرواز درآورد و از رهگذر ماموریت ها و بر حسب تجربیات خود، کتاب آموزش پرواز با این جنگنده را تألیف کرد.
۲۴ فروند میراژ اف - ۱ عراقی در جریان جنگ آزادسازی کویت ( جنگ اول خلیج فارس ) به ایران گریختند. ایران هم این میراژها را به عنوان بخشی از خسارت جنگ تحمیلی به غنیمت گرفت و این جنگنده ها را در نیروی هوایی ارتش بکار گرفته است. این هواپیماها در حالی وارد ایران شدند که نه تنها هیچ کتاب راهنما و دفترچه فنی به همراه نداشتند، بلکه همه آن ها فاقد جایگاه های حمل جنگ افزار بودند. قطعات یدکی نیز برای این هواپیما موجود نبود و این در حالی بود که سطح فناوری های میراژ اجازه نمی داد از آن صرف نظر شود؛ بنابراین با تصمیم منصور ستاری، فرمانده نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران متخصصان ایرانی دست به کار شدند و برای عملیاتی کردن این هواپیما بدون مراجعه به کشور سازنده اقدام نمودند. با راه اندازی و اورهال این هواپیماها، یک فروند هواپیمای میراژ اف۱ در تابستان ۱۳۷۲ در پایگاه همدان آماده پرواز شد. با توجه به این که جنگنده میراژ اف۱ هواپیمای سازمانی نیروی هوایی محسوب نمی شد و هیچ کتاب آموزشی، تجهیزات زمینی یا برخی ملزومات اساسی برای پرواز میراژ در دسترس نبود، باید خلبانی باتجربه، ریسک پرواز با این جنگنده ناآشنا را برعهده می گرفت. در این میان سرهنگ بهروز نقدی بیک با اتکا به تجربیاتش از هواپیمای جنگنده - بمب افکن مک دانل داگلاس اف - ۴ فانتوم ۲، داوطلب اولین پرواز با میراژ شد. سرهنگ خلبان بهروز نقدی بیک ۲۴ مهر ۱۳۷۲ نخستین پرواز با این جنگنده را در پایگاه هوایی نوژه در حضور فرمانده نیروی هوایی ارتش با موفقیت انجام داد که این اتفاق، سرآغاز به خدمت گیری این جنگنده در ناوگان عملیاتی نیروی هوایی ایران شد.
