بهروز احمدی ( زادهٔ آبان ۱۳۲۵ در تهران – درگذشتهٔ ۱۵ شهریور ۱۳۹۱ در تهران ) معمار ایرانی و طراح پروژه های ساختمان آرمیتا در خیابان بخارست تهران، موزهٔ قرآن و نمای ساختمان جدید مجلس شورای اسلامی ایران است. این مهندس معمار با مجموعه فعالیت های خود در زمینهٔ معماری، نزدیک به نیم قرن به معماری و هنر ایران خدمت کرد.
... [مشاهده متن کامل]
بهروز احمدی در آبان ماه ۱۳۲۵ در تهران به دنیا آمد.
بهروز احمدی در سال ۱۳۴۴ وارد دانشگاه تهران و در سال ۱۳۵۳ از آن فارغ التحصیل شد.
این معمار پیشکسوت در نهایت در صبح روز چهارشنبه ۱۵ شهریور ماه ۱۳۹۱، در سن ۶۶ سالگی بر اثر ایست قلبی درگذشت. پیکر این معمار صبح روز ۱۶ شهریور ۱۳۹۱، از مقابل دفتر مهندسین مشاور شارستان تشیع و در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
بهروز احمدی عضو هیئت مدیرهٔ شرکت مهندسان مشاور شارستان و یکی از بنیانگذاران این شرکت بوده که امروز آثار ماندگاری از او برجای مانده است. احمدی طراح پروژه های ساختمان آرمیتاژ در خیابان بخارست، میدان آرژانتین تهران، موزهٔ قرآن واقع در مجموعهٔ نهاد ریاست جمهوری ایران و نمای ساختمان جدید مجلس شورای اسلامی ایران است. این مهندس معمار با مجموعه فعالیت های خود در زمینهٔ معماری، نزدیک به نیم قرن در زمینهٔ معماری و هنر ایران فعالیت کرد.
از دیگر آثار او می توان به ساختمان هایی همچون فروشگاه کوروش، مجتمع ساختمان های اداری بم، موزهٔ منطقه ای سیستان و بلوچستان، طراحی فرشی به مساحت هزار مترمربع در میدان شهید بهشتی شهر تبریز ( مشهور به میدان فرش ) و طراحی نمای بیمارستان چشم پزشکی نگاه بعنوان معمار همکار شرکت توسعه بنای کسری اشاره کرد.
بهروز احمدی در طول دورهٔ فعالیت حرفه ای خود حدود ۹۰ پروژه انجام داده که بیشتر این پروژه ها در به آثاری نمادین و به یادماندنی برای ایرانیان بدل شده است. او در آثارش با المان های سنتی کار می کرد. او طرح برج آرمیتاژ در خیابان بخارست تهران را با الهام از پستخانهٔ سابق ایران و ساختمان مجتمع ادارات بم را با الهام از ساختمان های ارگ بم طراحی کرد. احمدی خود در مورد سبک معماری اش گفته بود:
از دیدگاه من معمار در طول زندگی از محیط اطراف و وسایط ارتباط جمعی و نشریات و تحولات الگوهای زندگی، ناخودآگاه و گاه به اختیار، تأثیر می پذیرد و معماری موفق فارغ از سبک های معماری باید با نیازهای روز اجتماع منطبق باشد؛ ولی در محیطی که تمام ضوابط فنی و روابط اجتماعی و الگوهای زیست در حال تحول است، پیروی از یک تفکر معماری ( هرچند در جوامع شکل یافته به طور جدی مطرح شود ) ، نمی تواند لزوماً نتایج مطلوب در پی داشته باشد.
... [مشاهده متن کامل]
بهروز احمدی در آبان ماه ۱۳۲۵ در تهران به دنیا آمد.
بهروز احمدی در سال ۱۳۴۴ وارد دانشگاه تهران و در سال ۱۳۵۳ از آن فارغ التحصیل شد.
این معمار پیشکسوت در نهایت در صبح روز چهارشنبه ۱۵ شهریور ماه ۱۳۹۱، در سن ۶۶ سالگی بر اثر ایست قلبی درگذشت. پیکر این معمار صبح روز ۱۶ شهریور ۱۳۹۱، از مقابل دفتر مهندسین مشاور شارستان تشیع و در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
بهروز احمدی عضو هیئت مدیرهٔ شرکت مهندسان مشاور شارستان و یکی از بنیانگذاران این شرکت بوده که امروز آثار ماندگاری از او برجای مانده است. احمدی طراح پروژه های ساختمان آرمیتاژ در خیابان بخارست، میدان آرژانتین تهران، موزهٔ قرآن واقع در مجموعهٔ نهاد ریاست جمهوری ایران و نمای ساختمان جدید مجلس شورای اسلامی ایران است. این مهندس معمار با مجموعه فعالیت های خود در زمینهٔ معماری، نزدیک به نیم قرن در زمینهٔ معماری و هنر ایران فعالیت کرد.
از دیگر آثار او می توان به ساختمان هایی همچون فروشگاه کوروش، مجتمع ساختمان های اداری بم، موزهٔ منطقه ای سیستان و بلوچستان، طراحی فرشی به مساحت هزار مترمربع در میدان شهید بهشتی شهر تبریز ( مشهور به میدان فرش ) و طراحی نمای بیمارستان چشم پزشکی نگاه بعنوان معمار همکار شرکت توسعه بنای کسری اشاره کرد.
بهروز احمدی در طول دورهٔ فعالیت حرفه ای خود حدود ۹۰ پروژه انجام داده که بیشتر این پروژه ها در به آثاری نمادین و به یادماندنی برای ایرانیان بدل شده است. او در آثارش با المان های سنتی کار می کرد. او طرح برج آرمیتاژ در خیابان بخارست تهران را با الهام از پستخانهٔ سابق ایران و ساختمان مجتمع ادارات بم را با الهام از ساختمان های ارگ بم طراحی کرد. احمدی خود در مورد سبک معماری اش گفته بود:
از دیدگاه من معمار در طول زندگی از محیط اطراف و وسایط ارتباط جمعی و نشریات و تحولات الگوهای زندگی، ناخودآگاه و گاه به اختیار، تأثیر می پذیرد و معماری موفق فارغ از سبک های معماری باید با نیازهای روز اجتماع منطبق باشد؛ ولی در محیطی که تمام ضوابط فنی و روابط اجتماعی و الگوهای زیست در حال تحول است، پیروی از یک تفکر معماری ( هرچند در جوامع شکل یافته به طور جدی مطرح شود ) ، نمی تواند لزوماً نتایج مطلوب در پی داشته باشد.
