بهره مندان از حکمت

[ویکی فقه] بهره مندان از حکمت (قرآن). حکمت عبارت است از قضایای حقه ای که مطابق با واقع باشد، یعنی به نحوی مشتمل بر سعادت بشر باشد.
بهره مندان از حکمت، دارندگان خیر فراوان می باشند، همانطور که در قرآن می فرماید:«یؤتی الحکمة من یشاء ومن یؤت الحکمة فقد اوتی خیرا کثیرا وما یذکر الا اولوا الالبـاب؛ (خدا) به هر کس که بخواهد حکمت می بخشد، و به هر کس حکمت داده شود، به یقین ، خیری فراوان داده شده است ؛ و جز خردمندان ، کسی پند نمی گیرد.»
← بررسی تفسیری آیه مذکور
در قرآن کریم به حسادت یهود به خاندان ابراهیم، به جهت اعطای حکمت به آنان از جانب خدا اشاره شده است، آنجا که می فرماید:« أَمْ یَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَی مَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ فَقَدْ آتَیْنَآ آلَ إِبْرَاهِیمَ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَآتَیْنَاهُم مُّلْکًا عَظِیمًا؛ بلکه به مردم برای آنچه خدا از فضل خویش به آنان عطا کرده رشک می ورزند در حقیقت ما به خاندان ابراهیم کتاب و حکمت دادیم و به آنان ملکی بزرگ بخشیدیم.»
← بیان تفسیری آیه مذکور
۱. ↑ بقره/سوره۲، آیه۲۶۹.
...