بهره برداری منبع درجا

بهره برداری منبع درجا ( انگلیسی: In situ resource utilization ) یا « ( ISRU ) » در اکتشافات فضایی، استفاده از منابع درجا روشی است برای جمع آوری، پردازش، ذخیره سازی و استفاده از موادی که در دیگر اجرام آسمانی؛ ( ماه، مریخ، سیارک ها و غیره ) یافت شده یا تولید شده اند و جایگزین موادی می شوند که در غیر این صورت لازم است که از زمین آورده می شوند. [ ۱]
بهره برداری منبع درون جا می تواند مواد لازم برای پشتیبانی از زندگی، پیشرانه ها، مواد ساختمانی و انرژی را برای محموله های فضاپیما یا خدمهٔ اکتشاف های فضایی فراهم کند. در حال حاضر برای فضاپیماها و مأموریت های سطح سیاره رباتیک بسیار معمول است که از تابش خورشیدی موجود به صورت صفحه های خورشیدی استفاده می کنند. استفاده از ISRU برای تولید مواد هنوز در مأموریت فضایی اجرا نشده است؛ هرچند که چندین آزمایش میدانی در اواخر دههٔ ۲۰۰۰ شیوه های مختلفی در مورد استفاده از منابع محلی ماه را در محیط مربوط آزمودند. [ ۲]
مدت زیادی است که ایدهٔ «ISRU» به عنوان راهی برای کاهش جرم و هزینهٔ معماری اکتشاف های فضایی در نظر گرفته می شود، به این معنی که ممکن است شیوه ای برای کاهش شدید میزان محموله ای باشد که نیاز است از زمین به منظور اکتشاف یک جسم فضایی پرتاب شود. به گفتهٔ ناسا، «بهره برداری منبع درجا امکان عملی شدن اکتشاف فرازمینی و عملیات را با به حداقل رساندن مواد حمل شده از زمین، فراهم می کند. »[ ۳]