بهره بر. [ ب َ رَ / رِ ب َ ] ( نف مرکب ) شریک و انباز. ( برهان ). شریک و انباز که قسمت خود را برد. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). شریک و انباز. بهره ور. ( ناظم الاطباء ). || آنکه در حاصل زرع یاثمر باغی سهم و حصه دارد. ( یادداشت بخط مؤلف ). || تحت اللفظ بمعنی سهم برنده. ( حاشیه برهان چ معین ). بهره برنده. سودبرنده. ( فرهنگ فارسی معین ).
فرهنگ فارسی
۱ - ( اسم ) بهره برنده سود برنده . ۲ - ( صفت ) شریک انباز .
