بهرنگی صمد

دانشنامه آزاد فارسی

بِهرَنگی، صمد (تبریز ۱۳۱۸ـ ۱۳۴۷ش)
بِهرَنگی، صمد
بِهرَنگی، صمد
بِهرَنگی، صمد
نویسندۀ داستان های کودکان و نوجوانان، گردآورندۀ فرهنگ عامه و منتقد اجتماعی ایرانی. پس از پایان رساندن تحصیلات متوسطه در دانشسرای تربیت معلم، به آموزگاری در مدارس روستاهای آذربایجان شرقی مشغول شد. ضمن تدریس، در رشتۀ زبان انگلیسی تحصیل کرد و بقیۀ عمر کوتاهش را به نوشتن برای کودکان روستایی و تدریس به آنان پرداخت. کار ادبی اش را با نوشتن قطعه های فکاهی در روزنامۀ توفیق، و ترجمۀ داستان های کوتاه نویسندگان ترک آغاز کرد. در زمینۀ گردآوری فرهنگ عامۀ مردم آذربایجان و آموزش و پرورش در ایران نیز آثاری پدید آورد، اما بیشترین جلوۀ تأثیرش، در تحولات ادبیات نوجوانان آشکار است. بهرنگی در آثارش، ضمن پرداختن به دنیای خیالیِ کودکانه، به انتقاد از ساختارهای سیاسی و اجتماعی می پردازد. مرگ بهرنگی در منطقه ای دورافتاده (رودخانۀ ارس) و با توجه به شهرت روبه فزونی او به عنوان نویسنده ای معترض، شایعۀ قتل او به دست عوامل رژیم شاه را بر سر زبان ها انداخت. از آثارش: مجموعۀقصه های بهرنگ (۱۳۴۸ش) که دربردارندۀ همه قصه های کودکان اوست. قصۀ مشهور ماهی سیاه کوچولوی او به زبان های اروپایی ترجمه شده و چند جایزۀ بین المللی را به خود اختصاص داده است؛افسانه های آذربایجان (۲ جلد، ۱۳۴۴ش)؛ کندوکاو در مسائل تربیتی ایران (۱۳۵۴ش).

پیشنهاد کاربران

بپرس