بهرای

لغت نامه دهخدا

بهرای. [ ب ِ ] ( ص ) بااحتیاط. || سزاوار کار. || مخصوص ریاست کارهای عامه. || با هوش و خیال از روی عقل و احتیاط. ( ناظم الاطباء ) ( از اشتینگاس ). || عاقل و نیک رای. ( آنندراج ) ( از اشتینگاس ).

فرهنگ فارسی

با احتیاط . یا سزاوار کار . یا مخصوص ریاست کارهای عامه . یا باهوش و خیال از روی عقل و احتیاط .

پیشنهاد کاربران

بپرس