بهرامی، تقی (۱۲۷۷ش)
متخصص دام پروری. پس از طی دورۀ تحصیلات ابتدایی و متوسطه، به آلمان رفت و از دانشگاه فریدریش ویلهلم در رشتۀ کشاورزی دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۳۰۵ در بازگشت به ایران، به وزارت فواید عامه راه یافت و با سِمت دانشیار در دانشکدۀ کشاورزی به تدریس پرداخت و به استادی رسید. او دارای مدال افتخار از مؤسسه همکاری فنی فرانسه و عضو ارشد اغلب کمیسیون ها و مؤسسات مربوط به مسائل آب در ایران بود. مشاغل مختلفی داشت، ازجمله رئیس مؤسسات فلاحتی ادارۀ کل فلاحت، رئیس بنگاه خالصجات، و رئیس دانشکدۀ کشاورزی. در ۱۳۱۳، مجلۀ فلاحت و در ۱۳۲۰ مجلۀ آب و خاک را منتشر کرد. از تألیفات اوست: دام پروری عمومی؛ دام پروری خصوصی؛ فرهنگ روستایی یا دایرة المعارف فلاحتی (۳ جلد).
متخصص دام پروری. پس از طی دورۀ تحصیلات ابتدایی و متوسطه، به آلمان رفت و از دانشگاه فریدریش ویلهلم در رشتۀ کشاورزی دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۳۰۵ در بازگشت به ایران، به وزارت فواید عامه راه یافت و با سِمت دانشیار در دانشکدۀ کشاورزی به تدریس پرداخت و به استادی رسید. او دارای مدال افتخار از مؤسسه همکاری فنی فرانسه و عضو ارشد اغلب کمیسیون ها و مؤسسات مربوط به مسائل آب در ایران بود. مشاغل مختلفی داشت، ازجمله رئیس مؤسسات فلاحتی ادارۀ کل فلاحت، رئیس بنگاه خالصجات، و رئیس دانشکدۀ کشاورزی. در ۱۳۱۳، مجلۀ فلاحت و در ۱۳۲۰ مجلۀ آب و خاک را منتشر کرد. از تألیفات اوست: دام پروری عمومی؛ دام پروری خصوصی؛ فرهنگ روستایی یا دایرة المعارف فلاحتی (۳ جلد).
wikijoo: بهرامی،_تقی_(۱۲۷۷ش)