(یا: باغ اِرَم) سرودۀ بنایی هروی، منظومه ای به فارسی، در ۵۰۰ بیت، در اواخر قرن ۹ق. این مثنوی بر وزن حدیقةالحقیقه سنایی، هفت پیکر نظامی و سلسلةالذهب جامی در سرگذشت دو پهلوان با نام های بهرام و بهروز و عشق آن ها به دختری با نام گلچهره سروده شده است. در این داستان بهروز نمایندۀ نیکی و بهرام نمایندۀ بدی است و حکایات اخلاقی و اجتماعی در آن فراوان است. شاعر، این مثنوی را در سال هایی که از هرات گریخته بود و در آذربایجان در خدمت سلطان یعقوب آق قویونلو به سر می برد، سروده و هم به نام آن پادشاه کرده است. گزیده ای از این مثنوی همراه با شماری از غزلیات بنایی با نام برگزیدۀ باغ ارم یا بهرام و بهروز به چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۵۱ش).
wikijoo: بهرام_و_بهروز