بهرام میرزای صفوی

[ویکی فقه] بَهْرامْ میرْزای صَفَوی، ابوالفتح (۹۲۳-۱۹رمضان۹۵۶ق/۱۵۱۷-۱۱اکتبر۱۵۴۹م)، شاه زادۀ هنرمند و ادیب، فرزند شاه اسماعیل اول صفوی است. او در مراغه از مادری که دختر یکی از بیک های موصللو بود، زاده شد.
بهرام میرزا از نوجوانی در نقاط مختلف ایران حکومت داشت و به برادرش شاه طهماسب بسیار نزدیک بود و همواره طرف مشورت او قرار می گرفت. از ۹۳۶ق/۱۵۳۰م که حکومت هرات یافت، اتابکش غازی خان تکلّو، یکی از ادیبان و شاعران را مأمور تعلیم و تربیت شاه زاده کرد.
جنگ های بهرام میرزا
در همین دوره، عبیدالله خان ازبک به هرات لشکر کشید و به رغم طول محاصره سرانجام شکست خورد و گریخت. اندکی بعد بهرام میرزا به دفع عبدالعزیز پسر عبیدالله خان ازبک که خوارزم را تصرف کرده بود، رفت و او را شکست داد و رهسپار مشهد شد و از آن جا به قزوین نزد شاه رفت. بهرام میرزا در ۹۴۰ و ۹۴۱ق نیز در جنگ با عثمانیان شرکت جست و دلیری ها نشان داد. او در ۹۳۴ق در گیلان و در ۹۴۶ق در کردستان بود، و در ۹۵۲ق والی همدان و خوزستان شد. بهرام میرزا مدتی نیز گرفتار هجوم عثمانیان و مخالفت های القاص میرزا صفوی شد که همسر و دختر وی را گرفته، و به عراق برده بود.
وفات
بهرامی سرانجام در یکی از ییلاقات کردستان درگذشت و در شهر مشهد به خاک سپرده شد. ماده تاریخ مرگ او را هلاکی همدانی که از پرورش یافتگان بهرام میرزا بود، «حیف از بهرام میرزای حسینی حیف حیف» آورده است.
شخصیت بهرام میرزا
...