بهداشت خانواده

[ویکی فقه] تنوع روابط بین افراد خانواده به هر دو بخش بهداشت جسمی و روانی امتداد می یابد؛ اما اهمیت ویژه آن در دنیای امروز موجب شده تا مستقلا مورد بحث قرار گیرد.
قرآن با نهی از گونه های مختلف روابط نامشروع مانند زنا : «ولا تَقرَبُوا الزِّنی اِنَّهُ کانَ فـحِشَةً و ساءَ سَبیلا» و همجنس بازی : «اَتَأتونَ الذُّکرانَ مِنَ العــلَمین» از ابتلا به بیماری های مقاربتی و بحران های روانی پیشگیری کرده است. نهی از نگاه ناپاک: «قُل لِلمُؤمِنینَ یَغُضّوا مِن اَبصـرِهِم ویَحفَظوا فُروجَهُم ذلِکَ اَزکی لَهُم...» و سفارش به ایجاد فضایی اخلاقی در روابط زن و مرد در همین راستا قابل شناخت است؛ همچنین در انتخاب همسر به گزینش همسران با ایمان و پاک سفارش کرده: «ولاََمَةٌ مُؤمِنَةٌ خَیرٌ مِن مُشرِکَة... و لَعَبدٌ مُؤمِنٌ خَیرٌ مِن مُشرِک...» که در سلامت خانواده مؤثر است.
برقراری عدالت در روابط حقوقی بین زن و شوهر
برقراری عدالت در روابط حقوقی بین زن و شوهر نیز مورد تصریح آیات قرآن قرار گرفته و در مواقع بروز اختلاف به تلاش جهت آشتی و بازیابی مهر زناشویی سفارش شده است. در ارتباط با فرزندان نیز به پنهان ساختن روابط زناشویی از مقابل دید آنان دستور داده شده است: «واِذا بَلَغَ الاَطفـلُ مِنکُمُ الحُلُمَ فَلیَستَـذِنوا...» همچنین سفارش فراوان به لزوم احترام به پدر و مادر و احسان به آن ها: «و بالوالدین احسانا» و اطاعت و شکرگزاری از آن ها: «اَنِ اشکُر لی ولِولِدَیکَ • و اِن جـهَداکَ عَلی...» حریم خانواده را از درگیری و تشنج های روانی مصون نگه می دارد.