[ویکی نور] «بهجة المَجالس و انس المُجالس و شَحذ الذّاهِن و الهاجس»، به زبان عربی، تألیف ادیب اندلسی، ابو عمر، یوسف بن عبد الله بن محمد بن عبد البر نهری قرطبی، معروف به ابن عبد البر(463 - 368) می باشد.
ابن عبد البر، در این اثر، امثال رایج، ابیات نادر، گزارش های ظریف، سخنان حکیمان پیشین، حکایت های دل پذیر و... را گردآوری نموده است. انگیزه او از نگارش، این بوده که با آن مطالب، نفس ها را زنده گرداند و ذهن و خردها را تیز و کارآمد نماید و خوی ها را به سوی مکارم برانگیزاند و از زشتی ها و پستی ها دور نماید.(ص 35)
مؤلف، در این کتاب، نه تنها مقدار قابل ملاحظه ای از شعر شاعران اندلس را آورده که در منابع دیگری یافت نمی شود، بلکه در پاره ای از موارد شعرهایی از شاعران شرقی آورده که در خود منابع شرق یافت نشده است. این اثر، مهم ترین منابع در باره ادب اندلس در قرون چهار و پنج هجری قمری به شمار می آید.
کتاب، بر یک مقدّمه و یک صد و سی و دو باب تقسیم بندی شده است. هر باب از ابواب کتاب، با آیات قرآنی و احادیث(در صورتی که در موضوع آن باب آیه و روایتی موجود باشد)، آغاز می شود، سپس اشعار، حِکَم عرب و سپس آنچه از بزرگان، حکیمان و دانشمندان ایرانی، یونانی، هندی و... در موضوع باب وارد شده است، ذکر می گردد.
اثر ابن عبد البر، با پیش گفتار و مقدّمه محقق کتاب آقای محمد موسی الخولی همراه شده است.
ابن عبد البر، در این اثر، امثال رایج، ابیات نادر، گزارش های ظریف، سخنان حکیمان پیشین، حکایت های دل پذیر و... را گردآوری نموده است. انگیزه او از نگارش، این بوده که با آن مطالب، نفس ها را زنده گرداند و ذهن و خردها را تیز و کارآمد نماید و خوی ها را به سوی مکارم برانگیزاند و از زشتی ها و پستی ها دور نماید.(ص 35)
مؤلف، در این کتاب، نه تنها مقدار قابل ملاحظه ای از شعر شاعران اندلس را آورده که در منابع دیگری یافت نمی شود، بلکه در پاره ای از موارد شعرهایی از شاعران شرقی آورده که در خود منابع شرق یافت نشده است. این اثر، مهم ترین منابع در باره ادب اندلس در قرون چهار و پنج هجری قمری به شمار می آید.
کتاب، بر یک مقدّمه و یک صد و سی و دو باب تقسیم بندی شده است. هر باب از ابواب کتاب، با آیات قرآنی و احادیث(در صورتی که در موضوع آن باب آیه و روایتی موجود باشد)، آغاز می شود، سپس اشعار، حِکَم عرب و سپس آنچه از بزرگان، حکیمان و دانشمندان ایرانی، یونانی، هندی و... در موضوع باب وارد شده است، ذکر می گردد.
اثر ابن عبد البر، با پیش گفتار و مقدّمه محقق کتاب آقای محمد موسی الخولی همراه شده است.