[ویکی فقه] بهجة الفقیه (کتاب). « بهجة الفقیة: کتاب الصلاة» تقریرات درس خارج فقه مرحوم آیت الله محمدتقی بهجت فومنی و جلد اول از موسوعه فقهی است که به نگارش درآمده و در آن احکام و فروعات فقهی مقدمات نماز به صورت مبسوط بیان شده است. چاپ اول این کتاب حاوی ۵۲۸ صفحه می باشد و توسط دفتر وی، در سال ۱۳۸۲ انتشار یافتهاست. منابع فقهی و روایی مورد استناد ، در پاورقی کتاب معرفی شده و در پایان، فهرستی تفصیلی از موضوعات آن ارائه گردیده است.
آیت الله العظمی محمد بهجت فومنی در اواخر سال ۱۳۳۴ ه . ق. در خانواده ای دیندار و تقوا پیشه، در شهر مذهبی فومن واقع در استان گیلان ، چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را در مکتب خانه فومن به پایان برد، و پس از آن در همان شهر به تحصیل علوم دینی پرداخت. به هر حال، روح کمال جو و جان تشنه او تاب نیاورد و پس از طی دوران مقدماتی تحصیلات دینی در شهر فومن، به سال ۱۳۴۸ ه . ق. هنگامی که تقریباً ۱۴ سال از عمر شریفش می گذشت به عراق مشرّف شد و در کربلای معلی اقامت گزید. در سال ۱۳۵۲ ه . ق. برای ادامه تحصیل به نجف اشرف مشرّف می گردد و قسمتهای پایانی سطح را در محضر آیات عظام از جمله مرحوم آیت الله آقا شیخ مرتضی طالقانی به پایان می رساند. با این همه، همّت او تنها مصروف علوم دینی نبوده، بلکه عشق به کمالات والای انسانی هماره جان ناآرام او را به جستجوی مردان الهی و اولیاء برجسته وا می داشته است. آیت الله بهجت پس از اتمام دوره سطح، و درک محضر استادان بزرگی چون آیات عظام: آقا سید ابوالحسن اصفهانی ( ره)، آقا ضیاء عراقی ( ره)، و میرزای نائینی ( ره)، به حوزه گرانقدر و پر محتوای آیت حقّ حاج شیخ محمد حسین غروی اصفهانی ( ره)، معروف به کمپانی وارد شد و در محضر آن علامه کبیر به تکمیل نظریات فقهی و اصولی خویش پرداخت، و به یاری استعداد درخشان و تأییدات الهی از تفکرات عمیق و ظریف و دقیق مرحوم علامه کمپانی، که دارای فکری سریع و جوّال و متحرک و همراه با تیز بینی بوده، بهره ها برد.آیت الله بهجت، در ضمن تحصیل و پیش از دوران بلوغ، به تهذیب نفس و استکمال معنوی همّت گمارده، و در کربلا در تفحّص استاد و مربی اخلاق بر آمده و به وجود آقای قاضی که در نجف بوده پی می برد. تا اینکه در سلک شاگردان حضرت آیت الله سید علی قاضی( ره) در آمده و در صدد کسب معرفت از ایشان بر می آید، و در سن ۱۸ سالگی به محضر پر فیض عارف کامل حضرت آیت الله سید علی آقای قاضی بار می یابد، و مورد ملاطفت و عنایات ویژه آن استاد معظّم قرار می گیرد و در عنفوان جوانی چنان مراحل عرفان را سپری می کند که غبطه دیگران را بر می انگیزد.
آیت الله العظمی محمد بهجت فومنی در اواخر سال ۱۳۳۴ ه . ق. در خانواده ای دیندار و تقوا پیشه، در شهر مذهبی فومن واقع در استان گیلان ، چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را در مکتب خانه فومن به پایان برد، و پس از آن در همان شهر به تحصیل علوم دینی پرداخت. به هر حال، روح کمال جو و جان تشنه او تاب نیاورد و پس از طی دوران مقدماتی تحصیلات دینی در شهر فومن، به سال ۱۳۴۸ ه . ق. هنگامی که تقریباً ۱۴ سال از عمر شریفش می گذشت به عراق مشرّف شد و در کربلای معلی اقامت گزید. در سال ۱۳۵۲ ه . ق. برای ادامه تحصیل به نجف اشرف مشرّف می گردد و قسمتهای پایانی سطح را در محضر آیات عظام از جمله مرحوم آیت الله آقا شیخ مرتضی طالقانی به پایان می رساند. با این همه، همّت او تنها مصروف علوم دینی نبوده، بلکه عشق به کمالات والای انسانی هماره جان ناآرام او را به جستجوی مردان الهی و اولیاء برجسته وا می داشته است. آیت الله بهجت پس از اتمام دوره سطح، و درک محضر استادان بزرگی چون آیات عظام: آقا سید ابوالحسن اصفهانی ( ره)، آقا ضیاء عراقی ( ره)، و میرزای نائینی ( ره)، به حوزه گرانقدر و پر محتوای آیت حقّ حاج شیخ محمد حسین غروی اصفهانی ( ره)، معروف به کمپانی وارد شد و در محضر آن علامه کبیر به تکمیل نظریات فقهی و اصولی خویش پرداخت، و به یاری استعداد درخشان و تأییدات الهی از تفکرات عمیق و ظریف و دقیق مرحوم علامه کمپانی، که دارای فکری سریع و جوّال و متحرک و همراه با تیز بینی بوده، بهره ها برد.آیت الله بهجت، در ضمن تحصیل و پیش از دوران بلوغ، به تهذیب نفس و استکمال معنوی همّت گمارده، و در کربلا در تفحّص استاد و مربی اخلاق بر آمده و به وجود آقای قاضی که در نجف بوده پی می برد. تا اینکه در سلک شاگردان حضرت آیت الله سید علی قاضی( ره) در آمده و در صدد کسب معرفت از ایشان بر می آید، و در سن ۱۸ سالگی به محضر پر فیض عارف کامل حضرت آیت الله سید علی آقای قاضی بار می یابد، و مورد ملاطفت و عنایات ویژه آن استاد معظّم قرار می گیرد و در عنفوان جوانی چنان مراحل عرفان را سپری می کند که غبطه دیگران را بر می انگیزد.
[ویکی فقه] بهجه الفقیه (کتاب). « بهجة الفقیة: کتاب الصلاة» تقریرات درس خارج فقه مرحوم آیت الله محمدتقی بهجت فومنی و جلد اول از موسوعه فقهی است که به نگارش درآمده و در آن احکام و فروعات فقهی مقدمات نماز به صورت مبسوط بیان شده است. چاپ اول این کتاب حاوی ۵۲۸ صفحه می باشد و توسط دفتر وی، در سال ۱۳۸۲ انتشار یافتهاست. منابع فقهی و روایی مورد استناد ، در پاورقی کتاب معرفی شده و در پایان، فهرستی تفصیلی از موضوعات آن ارائه گردیده است.
آیت الله العظمی محمد بهجت فومنی در اواخر سال ۱۳۳۴ ه . ق. در خانواده ای دیندار و تقوا پیشه، در شهر مذهبی فومن واقع در استان گیلان ، چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را در مکتب خانه فومن به پایان برد، و پس از آن در همان شهر به تحصیل علوم دینی پرداخت. به هر حال، روح کمال جو و جان تشنه او تاب نیاورد و پس از طی دوران مقدماتی تحصیلات دینی در شهر فومن، به سال ۱۳۴۸ ه . ق. هنگامی که تقریباً ۱۴ سال از عمر شریفش می گذشت به عراق مشرّف شد و در کربلای معلی اقامت گزید. در سال ۱۳۵۲ ه . ق. برای ادامه تحصیل به نجف اشرف مشرّف می گردد و قسمتهای پایانی سطح را در محضر آیات عظام از جمله مرحوم آیت الله آقا شیخ مرتضی طالقانی به پایان می رساند. با این همه، همّت او تنها مصروف علوم دینی نبوده، بلکه عشق به کمالات والای انسانی هماره جان ناآرام او را به جستجوی مردان الهی و اولیاء برجسته وا می داشته است. آیت الله بهجت پس از اتمام دوره سطح، و درک محضر استادان بزرگی چون آیات عظام: آقا سید ابوالحسن اصفهانی ( ره)، آقا ضیاء عراقی ( ره)، و میرزای نائینی ( ره)، به حوزه گرانقدر و پر محتوای آیت حقّ حاج شیخ محمد حسین غروی اصفهانی ( ره)، معروف به کمپانی وارد شد و در محضر آن علامه کبیر به تکمیل نظریات فقهی و اصولی خویش پرداخت، و به یاری استعداد درخشان و تأییدات الهی از تفکرات عمیق و ظریف و دقیق مرحوم علامه کمپانی، که دارای فکری سریع و جوّال و متحرک و همراه با تیز بینی بوده، بهره ها برد.آیت الله بهجت، در ضمن تحصیل و پیش از دوران بلوغ، به تهذیب نفس و استکمال معنوی همّت گمارده، و در کربلا در تفحّص استاد و مربی اخلاق بر آمده و به وجود آقای قاضی که در نجف بوده پی می برد. تا اینکه در سلک شاگردان حضرت آیت الله سید علی قاضی( ره) در آمده و در صدد کسب معرفت از ایشان بر می آید، و در سن ۱۸ سالگی به محضر پر فیض عارف کامل حضرت آیت الله سید علی آقای قاضی بار می یابد، و مورد ملاطفت و عنایات ویژه آن استاد معظّم قرار می گیرد و در عنفوان جوانی چنان مراحل عرفان را سپری می کند که غبطه دیگران را بر می انگیزد.
ساختار
کتاب با استفاده از ادله اربعه( کتاب، سنت، عقل و اجماع ) و به شیوه فقه استدلالی به نگارش درآمده و حاوی ۵ مقدمه از مقدمات نماز می باشد که در هر مقدمه آن فصول متعددی گنجانده شده است.
گزارش محتوا
این جلد مربوط به مقدمات نماز است و در آن احکام و شرایط اعداد نماز، اوقات نماز، قبله ، لباس نمازگزار و مکان مصلی بیان شده است. در ابتدا اعداد نمازهای واجب و مستحب یومیه و پس از آن اوقات آنها و احکام وقت نمازهاآمده است. در ادامه احکام قبله و حکم جهل به قبله و تکلیف مکلف برای پیدا کردن قبله بررسی گردیده وپس از آن، احکام مربوط به لباس نمازگزار از قبیل غصبی نبودن لباس، جنس لباس و پاک بودن لباس از انواع نجاسات تبیین شده و استثناهای لباس نمازگزار با استفاده از ادله شرعی بیان گردیده است.مؤلف در همین قسمت احکام پوشش در نماز به ویژه ستر عورت در مورد زنان و مردان را به بحث گذاشته است. در بخش های پایانی نیز، احکام مربوط به مکان نمازگزار اعم از غصبی نبودن مکان و نجس نبودن آن مورد بحث قرار گرفته و احکام نماز خواندن در مقابر و حمام بیان شده است.
آیت الله العظمی محمد بهجت فومنی در اواخر سال ۱۳۳۴ ه . ق. در خانواده ای دیندار و تقوا پیشه، در شهر مذهبی فومن واقع در استان گیلان ، چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را در مکتب خانه فومن به پایان برد، و پس از آن در همان شهر به تحصیل علوم دینی پرداخت. به هر حال، روح کمال جو و جان تشنه او تاب نیاورد و پس از طی دوران مقدماتی تحصیلات دینی در شهر فومن، به سال ۱۳۴۸ ه . ق. هنگامی که تقریباً ۱۴ سال از عمر شریفش می گذشت به عراق مشرّف شد و در کربلای معلی اقامت گزید. در سال ۱۳۵۲ ه . ق. برای ادامه تحصیل به نجف اشرف مشرّف می گردد و قسمتهای پایانی سطح را در محضر آیات عظام از جمله مرحوم آیت الله آقا شیخ مرتضی طالقانی به پایان می رساند. با این همه، همّت او تنها مصروف علوم دینی نبوده، بلکه عشق به کمالات والای انسانی هماره جان ناآرام او را به جستجوی مردان الهی و اولیاء برجسته وا می داشته است. آیت الله بهجت پس از اتمام دوره سطح، و درک محضر استادان بزرگی چون آیات عظام: آقا سید ابوالحسن اصفهانی ( ره)، آقا ضیاء عراقی ( ره)، و میرزای نائینی ( ره)، به حوزه گرانقدر و پر محتوای آیت حقّ حاج شیخ محمد حسین غروی اصفهانی ( ره)، معروف به کمپانی وارد شد و در محضر آن علامه کبیر به تکمیل نظریات فقهی و اصولی خویش پرداخت، و به یاری استعداد درخشان و تأییدات الهی از تفکرات عمیق و ظریف و دقیق مرحوم علامه کمپانی، که دارای فکری سریع و جوّال و متحرک و همراه با تیز بینی بوده، بهره ها برد.آیت الله بهجت، در ضمن تحصیل و پیش از دوران بلوغ، به تهذیب نفس و استکمال معنوی همّت گمارده، و در کربلا در تفحّص استاد و مربی اخلاق بر آمده و به وجود آقای قاضی که در نجف بوده پی می برد. تا اینکه در سلک شاگردان حضرت آیت الله سید علی قاضی( ره) در آمده و در صدد کسب معرفت از ایشان بر می آید، و در سن ۱۸ سالگی به محضر پر فیض عارف کامل حضرت آیت الله سید علی آقای قاضی بار می یابد، و مورد ملاطفت و عنایات ویژه آن استاد معظّم قرار می گیرد و در عنفوان جوانی چنان مراحل عرفان را سپری می کند که غبطه دیگران را بر می انگیزد.
ساختار
کتاب با استفاده از ادله اربعه( کتاب، سنت، عقل و اجماع ) و به شیوه فقه استدلالی به نگارش درآمده و حاوی ۵ مقدمه از مقدمات نماز می باشد که در هر مقدمه آن فصول متعددی گنجانده شده است.
گزارش محتوا
این جلد مربوط به مقدمات نماز است و در آن احکام و شرایط اعداد نماز، اوقات نماز، قبله ، لباس نمازگزار و مکان مصلی بیان شده است. در ابتدا اعداد نمازهای واجب و مستحب یومیه و پس از آن اوقات آنها و احکام وقت نمازهاآمده است. در ادامه احکام قبله و حکم جهل به قبله و تکلیف مکلف برای پیدا کردن قبله بررسی گردیده وپس از آن، احکام مربوط به لباس نمازگزار از قبیل غصبی نبودن لباس، جنس لباس و پاک بودن لباس از انواع نجاسات تبیین شده و استثناهای لباس نمازگزار با استفاده از ادله شرعی بیان گردیده است.مؤلف در همین قسمت احکام پوشش در نماز به ویژه ستر عورت در مورد زنان و مردان را به بحث گذاشته است. در بخش های پایانی نیز، احکام مربوط به مکان نمازگزار اعم از غصبی نبودن مکان و نجس نبودن آن مورد بحث قرار گرفته و احکام نماز خواندن در مقابر و حمام بیان شده است.
wikifeqh: بهجة_الفقیه_(کتاب)