بهتان نهادن

لغت نامه دهخدا

بهتان نهادن. [ ب ُ ن ِ / ن َدَ ] ( مص مرکب ) افترا بستن. دروغ بستن :
واﷲ که چو گرگ یوسفم واﷲ
بر خیره همی نهند بهتانم.
مسعودسعد.
این چنین بهتان منه بر اهل حق
کاین خیال تست برگردان ورق.
مولوی.

فرهنگ فارسی

افترا بستن . دروغ بستن

پیشنهاد کاربران

آب بزشت ( بزشتی ) در جوی کسی راندن ؛ او را بدنام و متهم کردن :
یکی چاره سازم که بدگوی من
نراند بزشت آب در جوی من.
فردوسی.

بپرس