بهبهی

لغت نامه دهخدا

بهبهی. [ ب َ ب َ ] ( ع ص ) تناور و بزرگ. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

تناور و بزرگ

پیشنهاد کاربران

بپرس