بهبهه

لغت نامه دهخدا

( بهبهة ) بهبهة. [ ب َ ب َ هََ ] ( ع مص ) بانگ بلند کردن شتر. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || بهبه الرجل به بهبهةً؛ به به گفتن کسی را. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

بانگ بلند کردن شتر . یا بهبه الرجل به بهبهه به به گفتن کسی را .

پیشنهاد کاربران

بپرس