بِهبهانی ، سیّد عبدالله (نجف ۱۲۶۰ـ تهران ۱۳۲۸ق)
سیّد عبدالله بهبهانی
مجتهد و از رهبران مشهور نهضت مشروطیت ایران . سید عبدالله فرزند سید اسماعیل بن سید نصرالله بلادی بود و پس از تکمیل تحصیلات خود به ایران آمد و جانشین پدر شد. در علوم شرعی ، به ویژه فقه، از سرآمدان روزگار خویش و بهبهانی از مخالفان سرسخت عین الدوله بود. بهبهانی در۱۳۲۳ق تنبیه مسیو نُوز، وزیر بلژیکی گمرکات، و اخراج وی را از کشور خواستار شد. او همچنین همراه سید محمد طباطبایی و مردم، در اعتراض به استبداد عین الدوله، در حرم حضرت عبدالعظیم (ع ) تحصن کرد. چندی بعد درپی کارشکنی های عین الدوله در تأسیس عدالتخانه، بهبهانی به همراه بسیاری از علما و مردم به قم مهاجرت کرد، اما پس از صدور فرمان مشروطیت به تهران بازگشت . در نخستین دورۀ مجلس شورای ملی نمایندۀ مردم تهران بود و پس از واقعۀ به توپ بستن مجلس دستگیر و به عتبات تبعید شد، اما پس از فتح تهران به دست مجاهدین، بار دیگر به تهران بازگشت . در مجلس دوم سِمت رسمی نداشت ، اما از گروه اعتدالیون مجلس حمایت و بر شرعی بودن قوانین مجلس تأکید می کرد . بهبهانی را سرانجام افرادی ناشناس در خانۀ او به قتل رساندند. جنازۀ او را به نجف بردند و به خاک سپردند. از وی ۲۵ رسالۀ فقهی به جا مانده است .
سیّد عبدالله بهبهانی
مجتهد و از رهبران مشهور نهضت مشروطیت ایران . سید عبدالله فرزند سید اسماعیل بن سید نصرالله بلادی بود و پس از تکمیل تحصیلات خود به ایران آمد و جانشین پدر شد. در علوم شرعی ، به ویژه فقه، از سرآمدان روزگار خویش و بهبهانی از مخالفان سرسخت عین الدوله بود. بهبهانی در۱۳۲۳ق تنبیه مسیو نُوز، وزیر بلژیکی گمرکات، و اخراج وی را از کشور خواستار شد. او همچنین همراه سید محمد طباطبایی و مردم، در اعتراض به استبداد عین الدوله، در حرم حضرت عبدالعظیم (ع ) تحصن کرد. چندی بعد درپی کارشکنی های عین الدوله در تأسیس عدالتخانه، بهبهانی به همراه بسیاری از علما و مردم به قم مهاجرت کرد، اما پس از صدور فرمان مشروطیت به تهران بازگشت . در نخستین دورۀ مجلس شورای ملی نمایندۀ مردم تهران بود و پس از واقعۀ به توپ بستن مجلس دستگیر و به عتبات تبعید شد، اما پس از فتح تهران به دست مجاهدین، بار دیگر به تهران بازگشت . در مجلس دوم سِمت رسمی نداشت ، اما از گروه اعتدالیون مجلس حمایت و بر شرعی بودن قوانین مجلس تأکید می کرد . بهبهانی را سرانجام افرادی ناشناس در خانۀ او به قتل رساندند. جنازۀ او را به نجف بردند و به خاک سپردند. از وی ۲۵ رسالۀ فقهی به جا مانده است .