بِهبَهانی ، سیّد جعفر (تهران ۱۲۹۳ـ۱۳۶۶ش)
دولتمرد و حقوق دان ایرانی دورۀ پهلوی. فرزند سید محمد بهبهانی و نوۀ سید عبدالله بهبهانی ، روحانی مشهور مشروطه خواه، بود و پس از تحصیلات مقدماتی ، وارد دانشکدۀ حقوق دانشگاه تهران شد و به اخذ مدرک لیسانس موفق گردید. در ابتدا سردفتر اسناد رسمی بود و در بازار نیز فعالیت می کرد . وی پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ش در دوره های هجدهم ، نوزدهم ، و بیستم از تهران به نمایندگی مجلس شورای ملی برگزیده شد. از ۱۳۴۰ش به بعد، از سیاست کناره گرفت ، اما در دربار نفوذ داشت و مورد مشورت بود .
دولتمرد و حقوق دان ایرانی دورۀ پهلوی. فرزند سید محمد بهبهانی و نوۀ سید عبدالله بهبهانی ، روحانی مشهور مشروطه خواه، بود و پس از تحصیلات مقدماتی ، وارد دانشکدۀ حقوق دانشگاه تهران شد و به اخذ مدرک لیسانس موفق گردید. در ابتدا سردفتر اسناد رسمی بود و در بازار نیز فعالیت می کرد . وی پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ش در دوره های هجدهم ، نوزدهم ، و بیستم از تهران به نمایندگی مجلس شورای ملی برگزیده شد. از ۱۳۴۰ش به بعد، از سیاست کناره گرفت ، اما در دربار نفوذ داشت و مورد مشورت بود .