بهایی محمد افندی

دانشنامه آزاد فارسی

بَهایی ، محمّد اَفَندی (استانبول ۱۰۰۴ـ همان جا ۱۰۶۴ق)
شیخ الاسلام و شاعر اهل عثمانی . در ۱۰۴۳ق قاضی حلب شد. چون به کشیدن قلیان معتاد بود، استعمال دخانیات را مشروع می دانست. احمد پاشا، والی حلب، که با او دشمن بود، فرصت را غنیمت شمرد و به سلطان مراد چهارم عثمانی ، که کشیدن دخانیات را در سراسر امپراتوری عثمانی تحریم کرده بود، گزارش داد. سلطان مراد نیز محمد افندی را از کار برکنار و به قبرس تبعید کرد (۱۰۴۴ق). بهایی در ۱۰۴۸ق ملای سوریه، در ۱۰۵۵ق قاضی استانبول و در ۱۰۵۹ق شیخ الاسلام شد. در اختلافاتی که میان قاضی ازمیر و کنسول انگلیس بر سر حدود اختیارات قانونی کنسول پیش آمده بود، جانب قاضی ازمیر را گرفت و سفیر انگلیس را زندانی کرد. فرماندهان ینی چری او را به اتهام نقض قوانین سیاسی از کار برکنار و تبعید کردند. در ۱۰۶۲ق دوباره شیخ الاسلام شد. بهایی، فارسی و عربی را می دانسته و بر بعضی از کتب فارسی حاشیه نوشته است . دیوان اشعار وی با نام زندگی و آثار شیخ الاسلام بهایی به چاپ رسیده است (استانبول ، ۱۹۳۳).

پیشنهاد کاربران

بپرس