بَهارِ کَسری
(یا: بهار خسرو؛ بهارستان) بزرگ ترین فرش زربافت ایران در دورۀ ساسانیان. ظاهراً آن را برای خسروپرویز بافته بودند. ابعاد فرش ۳۰×۳۰ متر و یا ۶۰×۶۰ گز بوده و در بافت آن از نخ های مرغوب، پشم، ابریشم، سیم، زر و گوهرهای گوناگون استفاده شده و تصویر آن نقشی از فصل بهار با جلوه های ویژه بوده است. به اعتبار بزرگی فرش، احتمال داده اند از چند قطعه متصل به هم تشکیل می شده و به لحاظ بافت، گلیم گونه بوده است. معمولاً در فصل زمستان، برای نشاط خاطر خسروپرویز فرش را می گستراندند و جشن های پادشاهی را بر روی آن به یاد بهار برپا می کردند. برحسب برخی روایات، در ۱۶ق درپی شکست یزدگرد سوم از مسلمانان و تصرف مدائن، بهار کسری به غنیمت رفت. گویندعمر بن خطاب فرش را تکه تکه و بین مهاجرین و انصار تقسیم کرد. برطبق برخی روایات، فرش در قرن ۷م به هنگام غلبۀ سپاه روم بر خسروپرویز به غنیمت برده شد.
(یا: بهار خسرو؛ بهارستان) بزرگ ترین فرش زربافت ایران در دورۀ ساسانیان. ظاهراً آن را برای خسروپرویز بافته بودند. ابعاد فرش ۳۰×۳۰ متر و یا ۶۰×۶۰ گز بوده و در بافت آن از نخ های مرغوب، پشم، ابریشم، سیم، زر و گوهرهای گوناگون استفاده شده و تصویر آن نقشی از فصل بهار با جلوه های ویژه بوده است. به اعتبار بزرگی فرش، احتمال داده اند از چند قطعه متصل به هم تشکیل می شده و به لحاظ بافت، گلیم گونه بوده است. معمولاً در فصل زمستان، برای نشاط خاطر خسروپرویز فرش را می گستراندند و جشن های پادشاهی را بر روی آن به یاد بهار برپا می کردند. برحسب برخی روایات، در ۱۶ق درپی شکست یزدگرد سوم از مسلمانان و تصرف مدائن، بهار کسری به غنیمت رفت. گویندعمر بن خطاب فرش را تکه تکه و بین مهاجرین و انصار تقسیم کرد. برطبق برخی روایات، فرش در قرن ۷م به هنگام غلبۀ سپاه روم بر خسروپرویز به غنیمت برده شد.
wikijoo: بهار_کسری