بَهادرشاهِ گورکانی دوم (۱۱۸۹ـ۱۲۷۹ق)
(ملقب به: ابوالمظفّر) یازدهمین و آخرین پادشاه (حک: ۱۲۵۳ـ۱۲۷۴ق) سلسلۀ تیموریان هند بود و به سبب تسلط کمپانی هند شرقی بر بیشتر نواحی هند، قلمرو حکومتش تنها به قلعۀ مُعَلّی در دهلی محدود بود . درپی قیام ضد انگلیسی بزرگ هند در ۱۸۵۷م ، بهادرشاه به رهبری برگزیده شد، اما این دوران بیش از چهار ماه نپایید و وی به دست انگلیسی ها اسیر و به کلکته و سپس رانگون (در برمه) تبعید شد و در ۱۲۷۹ق در همان جا درگذشت . بهادرشاه به موسیقی و خوشنویسی علاقه داشت و با تخلص «ظفر» به فارسی و اردو شعر می سرود. دیوان اشعار اردوی او و شرح وی بر گلستان سعدی به چاپ رسیده است .
(ملقب به: ابوالمظفّر) یازدهمین و آخرین پادشاه (حک: ۱۲۵۳ـ۱۲۷۴ق) سلسلۀ تیموریان هند بود و به سبب تسلط کمپانی هند شرقی بر بیشتر نواحی هند، قلمرو حکومتش تنها به قلعۀ مُعَلّی در دهلی محدود بود . درپی قیام ضد انگلیسی بزرگ هند در ۱۸۵۷م ، بهادرشاه به رهبری برگزیده شد، اما این دوران بیش از چهار ماه نپایید و وی به دست انگلیسی ها اسیر و به کلکته و سپس رانگون (در برمه) تبعید شد و در ۱۲۷۹ق در همان جا درگذشت . بهادرشاه به موسیقی و خوشنویسی علاقه داشت و با تخلص «ظفر» به فارسی و اردو شعر می سرود. دیوان اشعار اردوی او و شرح وی بر گلستان سعدی به چاپ رسیده است .
wikijoo: بهادرشاه_گورکانی_دوم