بهادرشاه. [ ب َ دُ ] ( اِخ ) نام دو تن از پادشاهان سلسله گورکانی هند. اولی بنام قطب الدین محمدکه لقب شاه عالم داشت ( 1118 - 1124 هَ. ق. )، و دومی آخرین امپراطور تیموری هند است که بر اثر فشار دولت انگلیس از سلطنت دست کشید و در شورش اهالی هند مداخله کرد و بدستور انگلستان به رانگون تبعید شد و همان جا درگذشت. ( 1189 - 1279 هَ. ق. ). رجوع به فرهنگ فارسی معین و دایرة المعارف فارسی شود. || نام چند تن از سلاطین هند که در بنگاله و گجرات حکومت کرده اند. رجوع به تاریخ طبقات سلاطین اسلام شود.
فرهنگ فارسی
نام دو تن از پادشاهان سلسله گورکانی هند : بهادر شاه اول قطب الدین شاه عالم پادشاه هند ( جل. ۱۱۱۹ ه. ق . / ۱۷٠۷ م . - ف. ۱۱۲۴ ه. ق . / ۱۷۱۲ م . ) یا بهادر شاه دوم . پادشاه هند ( جل. ۱۲۵۳ ه. ق . / ۱۸۳۷ م .- ۱۲۷۵ ه. ق . / ۱۸۵۷ م . ) وی بر اثر فشار دولت انگلیس از سلطنت دست کشید و درشورش اهالی هند مداخله کرد و به دستور انگلستان به رانگون تبعید شد و همانجا در گذشت.
