( به گوش گا بیدِن ) به گوش گاو بودن. مثلاً مَر به گوش گایی یعنی مگر به گوش گاوی؛ مگر شنیداری ات مثل گاو کم است ( که کم توجه میکنی ) . حرفیست در اعتراض به نشنیدن یا خود را به نشنیدن زدن طرف مقابل.
