به نشینی

لغت نامه دهخدا

به نشینی. [ ب ِه ْ ن ِ ] ( حامص مرکب ) خوش نشینی. دوستی و مجالست نیک :
روز شادی به نشینی خود کند هر دشمنی
دوست آن باشد که تا جان وقت تیمار ایستد.
سیدحسن غزنوی.

پیشنهاد کاربران

بپرس