به نام ایزد گفتن

دکتر کزازی در مورد عبارت "به نامْ ایزد گفتن " می نویسد: ( ( در بیت زیر از آیینی دیرینه در فرهنگ ایرانی سخن رفته است که در شاهنامه نیز بارها باز تافته است و یاد کرده آمده است "به نام ایزد گفتن". ایرانیان، آنگاه که کسی یا چیزی را که نیک زیبا و دلپسند و برخوردار از هنر و والایی و شایستگی است می بینند، به آهنگ پرهیز از چشمْْ زخم نام خدا را بر زبان می رانند و گاه نیز از سر استوارْکاری، سپند بر آتش می افشانند. از این روی خواندن نام ایزد یا" به نام ایزد گفتن" کنایه ای است فعلی از گونه ایما از نیک ستودن و زیبا و شایسته شمردن کسی را؛ از آن است که گنجور گنجهٔ سخن نیز گفته است:
... [مشاهده متن کامل]