به زودی

نیک و بد این عالم پیش و پس کار او
زودا که تو دریابی زودا که تو بنگاری.
منوچهری ( یادداشت ایضاً ) .
شکل دندان و قد و زلف تو زودا که برو
سین و نون و الف و یا همه تاوان آرند.
سنائی ( دیوان چ سنگی ص 33 ) .
چون منجم نظر افکند به پیشانی من
گفت زودا که سرت در خم چوگان گردد.
سنجر کاشی ( از آنندراج ) .
آن جام که از رأی منیر تو فلک ساخت
زودا که کند غنچه گل شهرت جم را.
عرفی ( ایضاً ) .
رجوع به زود و دیگر ترکیبهای آن شود.