به دم کشیدن

به دم کشیدن ، درکشیدن ، برکشیدن کسی یا حیوانی یا چیزی را ؛ کنایه از گرفتار ساختن وی. به دام انداختن و از پای در آوردن او :
کمندی به فتراک او شست خم
که پیل ژیان را کشیدی به دم.
فردوسی.
دل خرم از یاد او شد دژم
... [مشاهده متن کامل]

به دم کشیدن ؛ با دم و نفس مایعی را نوشیدن. لاجرعه نوشیدن :
از پسر نردباز داو گرانتر ببر
وز دوکف سادگان ساتگنی کش بدم.
منوچهری.

به دم کشیدن ( برکشیدن ، درکشیدن ) اژدها چیزی یا کسی را ؛ با نفس خود بسوی دهان کشیدن و بلعیدن. به کام خود فروکشیدن. ( یادداشت مرحوم دهخدا ) :
بیامد ز کوه اژدهای دژم
کشید آن جهانبین ما را به دم.
فردوسی
... [مشاهده متن کامل]